Dżuma

Książka jest kapitalna i ma głębszy sens. Na pierwszy rzut oka można odnieść wrażenie że mamy do czynienia z chorobą. To spojrzenie jest nieco mylące, tu chodzi o coś więcej. Chodzi o umysł ludzki który jest niebezpieczny dlą świata. Myślę że mieszkańców Oranu można porównać śmiało do więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych. Jednych i drugich czekał ten sam los, jedni i drudzy nie mieli drogi ucieczki, trzeba przyznać autorowi że wykonał świetną robotę. Książka piękna, mająca swoje pewne minusy, pokazująca jednak pesymistyczną naturę człowieka.

Przeczytana z obowiązku jako lektura szkolna ale wciągnęła mnie z tego co pamiętam, nie umęczyła, ogólnie jestem wrażliwa więc i wstrząsnęła ...

Mój komentarz miał być bardzo krótki: "Kapelusze z głów, panowie.", jednak ktoś mnie już w tym pomyśle uprzedził. No nic, jakoś przeboleję; wspaniały kawał literatury. Aura izolowanego miasta dusznego od toksycznych wyziewów wydaje się wręcz emanować z tej książki, równie intrygująca jest też okładka (jak i innych dzieł Camusa), mowa o starszych wydaniach - tych z abstrakcyjnymi oprawami.

Dzieło zdecydowanie godne swojej uwagi.Utwór uniwersalny,ponieważ z aspektami zła tkwiącego w człowieku zmagamy się do dzisiaj.Jedynym minusem jest to,że czytając książkę,jedyną dżumą jaką widziałam była dżuma-choroba.Miałam problem z dostrzeżeniem alegorii i szerszego przekazu książki. Ku mojemu zadowoleniu źródła internetowe,lekcje polskiego i inne źródła wiedzy pozwalają po przeczytaniu dostrzec co tak na prawdę chciał przekazań nam autor. Jedna z lektur szkolnych,którą będę miło wspominać.

Książka jest genialna, pochłonęłam ją w niecałe dwa dni. Po jej przeczytaniu zaczęłam o niej rozmyślać ponieważ można ją interpretować na kilka sposobów np. o dżumie jako chorobie, o wydarzeniach które działy się w gettach... Uważam że warto poświęcić trochę czasu na przeczytanie i rozważenie tego utworu,a nie przeczytanie i odłożenie jej na półkę. Polecam !!!

Bardzo dobra powieść, szczególnie przypadł mi do gustu typ i sposób narracji. Obiektywizm narratora szczery do bólu, a sama jego postać ciekawa. W ogólnej ocenie warto przeczytać, jedna z lepszych lektur szkolnych.

Być może dla niektórych, zbyt banalna, ale dla mnie interesująca. Tytułowa dźumą może być każda inna chorba. Aids, cholera grypa. Cokolwiek innego. Bohaterem mógłby być każdy z nas i to właśnie urzeka mnie w tej lekturze.

Książka-zagadka. Moim zdaniem sama fabuła nie należy do grona najbardziej porywających, ale sposób, w jaki książka została napisana, buduje napięcie i dzięki temu przeczytałam ją z zapałem.

Spodziewałem się szmiry, a dostałem naprawdę intrygującą książkę. Daje do myślenia, a zagłębianie się w losy miasta podczas epidemii to prawdziwa przyjemność. Bohaterowie są wielowymiarowi i nie sposób ich zignorować. Innymi słowy, druga najlepsza lektura w moim życiu, zaraz po "Przedwiośniu".

Książka na początku ogromnie nudna. Znam faktyczne przypadki zaśnięcia po kilku stronach, kilka przypadków. W moim wypadku około strony 130 lektura zaczęła się podobać. Postacie są zarysowane bardzo charakterystycznie i cudownie jest poznawać ich charaktery i historie z nimi związane. Bije w oczy mała ilość dialogów, a to one w tym przypadku stanowią siłę tej książki. Opisy poza kilkoma wyjątkami są właśnie tym co usypia ludzi. Lektura pomocna do matury i nie jest trudno ją zinterpretować. Warto przeczytać, jednak wątpię by ktoś do niej jakoś szczególnie wracał.