Klasa pani Czajki

Warszawskie gimnazjum,nastolatki,zakochania,konflikty,próby przyjaźni,wątpliwości...czego więcej trzeba? POLECAM GORĄCO!!! P.S Co sądzicie o tej przyjaźni Małgosi i Kamili? Bo pod koniec książki miałam wrażenie,że są niby przyjaciółkami na dobre i na złe,ale gdy Kamila miała problemy to Małgosi to po prostu nie obchodziło,a na dodatek w książce stwierdzono,że to zawsze Kamila była nieuczciwa wobec Małgosi!

Rewelacja

Książka była prezentem dla siostrzenicy, jej ocena - super

Jest to moja ulubiona książka. Dzieci, które występują w tej książce, idą do I gimnazjum do klasy I a. Wszyscy się różnią - mają inne zainteresowania, charakter oraz majątek. Muszą jednak znaleźć jeden, wspólny język którym będą się posługiwać przez 3 najbliższe lata:) Marianka

Powieść o młodzieży i dla młodzieży

"Klasa pani Czajki" Małgorzaty Karoliny Piekarskiej, czyli powieść dla młodzieży i o młodzieżyAleż to jest fantastyczna powieść dla młodzieży! Mądra, dowcipna, dynamiczna, jednym słowem - świetna! To napisana współczesnym językiem opowieść o gimnazjalistach, szkolnej codzienności, problemach wieku dorastania, klasowych intrygach, przyjaźni, pierwszej miłości, która może okazać się tą na całe życie, ale również historia o kompleksach, stereotypach i odrzuceniu.Głównymi bohaterami powieści są uczniowie klasy pierwszej gimnazjum, którzy rozpoczynają kolejny etap edukacji. Fabuła zbudowana jest wokół postaci, które w książce pojawiają się najczęściej, czyli Małgosi, Maćka, Kamili, Michała, Ewy, Kingi i Kaśki. Dzieciaki pochodzą z różnych środowisk i jak to w życiu bywa, raz się lubią, raz nienawidzą, raz są złośliwi, wulgarni i przysparzają wychowawczyni samych kłopotów, by następnego dnia okazać się grzecznymi, tolerancyjnymi, uczynnymi i bardzo koleżeńskimi. Moją ulubioną postacią jest Maciek, klasowy zgrywus, inteligentny chłopak z ogromnym poczuciem humoru, podkochujący się w nieśmiałej i skromnej Małgosi. Przyznaję, że szczerze uśmiałam się z jego wierszowanych tekstów, a wypracowanie o wspomnieniach z wakacji rozbawiło mnie do łez. Autorce udało się doskonale przedstawić szkolną rzeczywistość i problemy wychowawcze, ale ukazała również pozaszkolne życie gimnazjalistów, ich rodziny, wakacje, zainteresowania...Małgorzata Karolina Piekarska stworzyła powieść o młodzieży i dla młodzieży, ale jest to również świetna lektura dla dorosłego czytelnika, zapewniam, że czyta się znakomicie. Dla mnie była to trochę podróż w czasie, bo wielokrotnie podczas lektury przypominały mi się pewne sytuacje ze szkolnej ławki, problemy, z których dziś się śmieję, choć wtedy były powodem płaczu. Trudny orzech do zgryzienia będzie miała wychowawczyni, czyli pani Czajka, ale profesjonalizmem i dużym doświadczeniem zyska sobie sympatię klasy."Klasa pani Czajki" to doskonała alternatywa dla powieści fantasy, którymi zaczytuje się dzisiejsza młodzież. Nie znajdziecie w niej sytuacji mrożących krew w żyłach, ani takich, które będą powodem przyspieszonego bicia serca. Jestem niemal pewna, że dla niektórych powieść okaże się oderwana od rzeczywistości, a co za tym idzie, również przedstawiona w niej młodzież, zbyt ugrzeczniona. Mimo wszystko to najlepsza książka dla młodzieży, jaką ostatnio przeczytałam i mogę polecić z całą odpowiedzialnością za słowo.A tak na marginesie, brawo za okładkę!Dominika Ławicka

Czytałam dwa razy,wieki temu. Przeżywałam wszystko tak,jakby to działo się w moim życiu. Emocje niesamowite,a książka pozornie zwyczajna :)

,,Klasa pani Czajki'' doskonale pokazuje czasy gimnazjalne przez pryzmat pierwszych, szkolnych miłości. Pani Czajka wydaje się sroga i bardzo poważna, ale w chwilach ,,awaryjnych'' potrafi być czuła i serdeczna. Bardzo polecam!

Książka bardzo lekka do czytania. Została napisana w świetny sposób-opisuje życie nastolatków, takich jak teraźniejsza młodzież. Bardzo przyjemna lektura. Wracam do niej i ciągle mi się podoba. Polecam szczególnie dla młodzieży.

Świetnie było cofnąć się do czasów gimnazjum, kiedy to zaczytywałam się w Klasie Pani Czajki. Książkę pochłonęłam niemal jednym tchem, to jedna z rodzaju "jeszcze jeden rozdział i idę spać". Niezwykle zawiłe ale i urocze perypetie uczniów jednego z warszawskich gimnazjów, serdecznie polecam jako niezobowiązującą lekturę "na oderwanie się od codzienności".

Świetna książka o polskiej, szkolnej codzienności (lecz nie szarej). Ciągłe przygody i miłosne perypetie bohaterów sprawiają, że szybko i przyjemnie się ją czyta. Polecam!

Cóż... Mnie się ta książka jakoś specjalnie nie podobała. Może to dlatego, że chodziłam do gimnazjum katolickiego, nasza klasa była bardzo zgrana i nie kłóciliśmy się o byle co?