Kubuś Puchatek

Osioł mym bohaterem jest do dziś:)

Kubuś Puchatek

Ta przepiękna, mądra i zabawna książka w tłumaczeniu Ireny Tuwim jest doskonałym prezentem dla dzieci i nie tylko :)

Książka dla dzieci - dla dorosłych. Świetne.

Jak to z Puchatkiem było…

„Alan Alexander Milne – pisarz angielski, najbardziej znany jako autor książek: Kubuś Puchatek (1926) oraz Chatka Puchatka (1928). Urodził się w Londynie, studiował na Uniwersytecie Cambridge, gdzie pod wpływem poznanego tam nauczyciela, znanego autora science fiction Herberta George’a Wellsa, postanowił zostać pisarzem. Po ukończeniu szkoły utrzymywał się z wątpliwym powodzeniem z pisania artykułów. Zaczęło mu się lepiej wieść, gdy rozpoczął regularną współpracę z czasopismem „Punch” w 1906. W 1913 roku wziął ślub z chrześniaczką właściciela, Dorothy De Selincourt.Po I wojnie światowej, podczas której Milne walczył na froncie i z której wyniósł jak najgorsze wspomnienia, rozpoczął się okres sukcesów literackich pisarza. W październiku 1920 roku urodził się jego jedyny syn Christopher Robin, znany w Polsce jako Krzyś. To jemu właśnie na pierwsze urodziny kupił pluszowego misia – Kubusia Puchatka.” (A.A. Milne Kubuś Puchatek, Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa, 2012, s. 179)Czasami zastanawiam się jakim sposobem powstają takie utwory. Utwory, gdzie każde słowo jest pochwałą Akceptacji, Tolerancji, Miłości, Życzliwości i Życia W Najprostszej (i paradoksalnie najtrudniejszej) Postaci. Jestem wzruszona tą niezwykłą książeczką , osobowościami jej bohaterów, których cechy możemy przecież odnaleźć w każdym z nas – Misia o Bardzo Małym Rozumku, Bardzo Małe, Przestraszone Zwierzątko, Sowę Przemądrzałą czy Ponurego Kłapouchego. W tej opowieści dla wszystkich starczy miejsca. Dobrze jest mieć nadzieję, że kiedyś my - w naszym, dorosłym świecie -dotrzemy do takiej właśnie prawdy. Cieszę się, że istnieją takie książki. Polecam.

Przeczytane, ukochane :) Na marginesie wszystkich zachwytów - że książka ciepła, filozoficzna, urocza, celnie portretująca całe panoptikum bardziej i mniej typowych indywidualności, przesycona życzliwą tolerancją dla ludzkich/nieludzkich wad i wybitnie, na swój jedyny bezbłędny sposób zabawna - a więc na ich marginesie Autorowi należy się literacki Nobel za stworzenie od podstaw świata, który ożył i wciąż istnieje. Takiego, w którym można się bawić, czegoś nauczyć albo po prostu schronić. Mam jedną słabość: szufladkuję znajomych według tego, czy lubią Puchatka :). Nie robię tego obsesyjnie ani mechanicznie, nie robię nawet zamierzenie, ale zawsze w toku którejś tam rozmowy prawda wylezie: nie lubisz Puchatka??? I to mi się idealnie sprawdza. Nie z każdym, kto kocha misia, wezmę ślub, nie z każdym się dogadam. Ale z tym, kto go nie cierpi, nie porozumiem się nigdy i na pewno. Amen.

Kubuś Puchatek

Książka mojego dzieciństwa. Fantastyczna i godna polecenia dla dzieci od 3 do 103 lat.

Książka dająca wiele radości każdemu słuchającemu dziecku oraz każdemu czytającemu rodzicowi.

dla kazdego w roznym wieku

Ksiazka ponadczasowa , wiele madrych tresci , urocza w swojej fabule , czujesz sie ze dalej jestes dzieckiem

Absolutnie cudowna i ponadczasowa książeczka dla "dzieci w każdym wieku". Wystarczy chyba, gdy zacytuję jeden z moich ulubionych fragmentów: "I gdy Królik zapytał: – Co wolisz, miód czy marmoladę do chleba? – Puchatek był tak wzruszony, że powiedział: – Jedno i drugie. – I zaraz potem, żeby nie wydać się żarłokiem, dodał: – Ale po co jeszcze chleb, Króliku? Nie rób sobie za wiele kłopotu."

ah ... Kubuś Puchatek ...

Książeczka przepiękna. Oprawa twarda, w środku obrazki, litery wyraźne - dla drugoklasistki w sam raz. Pomimo tego, że trzeba, bo lektura, czyta chętnie - i to chyba już 3 raz .... Polecam. Książka piękna - treść - ponadczasowa.