Potop

Potop ciężko to pozycja, która mi szczególnie trudno opisać, gdyż jest to bez wątpienia jedna z moich ulubionych książek. Dla jej opisania wystarcza dla mnie jedno słowo: GENIALNE!!!:) Za każdym razem gdy czytam tę książkę (a miało to miejsce już jakieś 6-7 razy) totalnie tonę w niej i nie mogę się oderwać. Momentami (szczególnie przy czytaniu listu królewskiego) zalewają mnie fale tsunami emocji:) Gdybym mógł dałbym 15 na 10;) Nie jestem w stanie wskazać żadnej wady tej książki:) Pozycja obowiązkowa dla każdego!!!:) Gorąco polecam!!!:)

Tę część już wcześniej znałam, przydługa opowieść z wieloma zbytecznymi wg mnie szczegółami, a już pan lektor Marek Walczak i jego naśladowanie Olbrychskiego, kiedy czytał dialogi Kmicica bardzo męczące. Opowieść można, audiobooka pewnie też, ale zdecydowanie nie w tej interpretacji.

Tak jak Ogniem i mieczem duże zaskoczenie. Na początku mieszane uczucia kojarzone tylko z koszmarem sennym z liceum a na koniec szok i zachwyt świetnym dziełem literackim. Miłość, przyjaźń, odwaga, poświęcenia, lojalność a to wszystko w czasach wojny. Do tego refleksje co się stało z dzisiejszymi ludźmi. Kiedyś umierało się za parol kawalerski, teraz przysięgi są rzucane na lewo i prawo i nikt nie przywiązuje do nich żadnej wagi. Można się z tej książki sporo nauczyć i nie chodzi tylko o dobrą powtórkę historii. Zdecydowanie polecam.

Odczucia jakie żywię po przeczytaniu drugiej części Trylogii ciężko wyrazić słowami. "Potop" pokazał mi, że Sienkiewicz dobrym pisarzem był i potrafił oczarować czytelnika. Można wiele zarzucać autorowi ale bezsprzecznie trzeba się zgodzić, że miał wielki talent do kreowania charakterystycznych bohaterów i nie chodzi tu tylko np. o Kmicica, Zagłobę czy Wołodyjowskiego. To co przyciąga najbardziej do tej książki to właśnie przygody bohaterów, może i czasami lekko niesamowite ale w jakiej współcześnie książce rozrywkowej tego nie ma. Przygody, postacie występujące w tej powieści i język jest dla mnie mistrzowski, choć zdaje sobie sprawę, że wielu nie podzieli mego zdania, ale cóż... mnie Trylogia oczarowała i jeszcze pewnie będzie zważywszy na to, że jeszcze czeka do przeczytania ostatni tom. Co jeszcze warto dodać to, że książka nie jest historyczna wbrew pozorom, owszem cała fabuła dzieje się na tle historycznym w czasie najazdu szwedzkiego na Rzeczpospolitą ale głównie jest to opowieść patriotyczno-przygodowa o zdradzie, miłości, wierności i przemianie człowieka. Fikcja tu występująca zaś nic nie ujmuję z tej klasycznej już pozycji naszej literatury. Warto dać jej szansę i.. się oczarować.

Przeczytane wiele lat temu, w liceum. Pamiętam do dziś, że ta ksiażka była niesamowita - niczym współczesne bestsellery. Wielu odstrasza jej starość i obszerność - jak dla mnie była świetna.

Druga, najobszerniejsza część Trylogii. Szalony Kmicic i obrona Częstochowy. Na tle autentycznych wydarzeń Sienkiewicz pokazuje co znaczy patriotyzm, wierność, przyjaźń... Nie potrafię zachęcać do przeczytania, bo będąc Polakiem to trzeba po prostu znać.

Dobra dla kogoś kto lubi historię...

Najdłuższa część Trylogii. Jest nieco lepiej niż w Ogniem i Mieczem. Postać Kmicica, któremu daleko do posągowatości Skrzetuskiego, całkiem ciekawie skonstruowana. Oleńka też ma więcej ikry niż Helena (o co akurat nie było trudno). Najlepiej jednak wg mnie Sienkiewicz odtworzył Janusza i Bogusława Radziwiłłów. Widać w nich było prawdziwych ludzi swojej epoki. Akcja momentami nużyła, ale czytało się lepiej niż część pierwszą. Patrząc na całość Trylogii raziło mnie tak jednostronne postrzeganie świata jedynie przez pryzmat szlachty – reszta ludzi się nie liczyła i była dosłownie mięsem armatnim niewartym zachodu oraz totalny i bezmyślny radykalizm religijny. No ale taki był klimat… I oczywiście dalej brakuje mi map z miejscami akcji.

Sienkiewicz to mistrz sam w sobie. Mało kto potrafi tak rewelacyjnie przedstawiać opisy bitew. A do tego postacie niesamowicie barwnie przedstawione. Czyta się z lekkością i z niemałą przyjemnością pożera się kolejne strony książki w ekspresowym tempie.

jedna z lepszych lektur szkolnych