Zakonnice odchodzą po cichu

Świetny reportaż o kobietach porzucających habity. Jest w tej warstwie wszystko co powinno być, ciekawe historie, szczerość i prawdziwość bohaterek i wysiłek dotarcia do trudnych życiowych decyzji. Konkluzja i wnioski autorki są już dość oczywiste biorąc od uwagę wydawnictwo, w którym książka się ukazała. Błąd polega chyba na tym, że o ile przedstawienie świata jest świetne, to próba jego naprawiania poprzez zastępowanie jednej ideologii drugą jest trochę groteskowe.

tabu odrobinę przełamane

Warta przeczytania książka. Smutne, jak w XXI wieku można tak oficjalnie robić pranie mózgu. Cieszę się, że te które odeszły odważyły się mówić. Smutny, ale jakże prawdziwy obraz sióstr zakonnych, które są zniewalane, podporządkowywane... To trzeba przeczytać, polecam każdemu, bez względu czy wierzący, czy ateista. Smutna prawda, szkoda, że wciąż jest to faktem a nie tylko smutną historią.

Świetny temat ale zdecydowanie nie wykorzystany potencjał. Przyznam się, że podczas czytania tej książki zainteresowanie tematem przeplatało się z rozdrażnieniem w kwestii poprowadzenia tej książki. Prawdziwe dramaty kobiet przystępujących do zakonu czasami odnosiłem wrażenie, że są zdominowane przez opisy funkcjonowania złego, diabelskiego organu zakonu w postaci Sióstr Przełożonych. Odczuwałem momentami, że losy tych pań są wykorzystywane do celów czysto propagandowych i antyklerykalnych. Być może dlatego, że to wydała Krytyka Polityczna ? Trzymam się osobiście z dala od polityki i nie jestem zdeklarowanym ani prawicowcem ani lewakiem; staram się dostrzegać zło po każdej ze stron barykady ale tak jak wspomniałem. Nie wykorzystany potencjał, książka napisana jednowymiarowo. Tylko dobra.

polacam

Bardzo ciekawa, opisująca życia zakonne "od kuchni", pod wieloma względami zaskakująca i szokująca.

Smutne. Mało miejsca dla kobiet w Kościele, nawet dla tych z prawdziwym powołaniem. Sami ludzie sobie to robią, ustalają dziwaczne zasady, kto i co może, kto i co powinien, jak powinien. Ale po co i dlaczego? Książka bardzo ciekawa, poruszająca.

Reportaż ciekawy, język przyjemny

Momentami szokujący ciekawy reportaż. Marta Abramowicz dotyka problemu z kilku perspektyw, całość uzupełniona ciekawymi cytatami.

Ciężko uwierzyć w to, co się dzieje w klasztorach. Dla mnie osobiście szok, duży szok.

Porażający obraz polskiego zakonu żeńskiego

Czytając tę książkę musiałam parę razy spojrzeć na rok wydania .Sledząc losy byłych zakonnic miałam nieodparte wrażenie , że czytam historie zakonnic z okresu średniowiecza. Fala w wojsku niedorasta do "fali" w zakonie kobiecym! Mycie palcem toalet, szorowanie fug kafelek, fizyczne i psychiczne upokrzanie i to wszystko w imię przysięgi posłuszeństwa! Czy Bóg takiego posłuszeństwa oczekuje...? A pomoc biednym , opuszczonym , potrzebującym? Mam wrażenie , że kobiety idące do zakonu żeńskiego w Polsce przechodzą swoiste pranie mózgu, z wesołych , pełnych życia i poświęcenia dziewczyn zostaje wrak kobiety i depresyjna osobowość , poniżona przez przełożone... A gdzie godność człowieka ?

Subtelna narracja, obiektywizm oraz szerokie spojrzenie autorki zaowocowały literaturą faktu na bardzo wysokim poziomie. Książka jest przystępna w czytaniu, trudna i ciężkostrawna w odbiorze. Zostaje z czytelnikiem, zmusza do przemyśleń i dyskusji. Prawdziwa i przerażająco smutna. Napisana przez życie. Złamana wiara, złamane zdrowie psychiczne, złamane życie...

Intrygująca

Książka godna zainteresowania. Bardzo ciekawe historie,które sprawiają,że inaczej zaczyna się patrzeć na zakony damskie i męskie oraz na samą instytucję Kościoła w Polsce. Gorąco polecam !